India love it or leave it I
Door: Marije
Blijf op de hoogte en volg Marije
02 April 2010 | India, New Delhi
Tijdens de afgelopen 5 weken ben ik verguld door wat zuid India ons te bieden had. In zo’n mooi, groot en complex land is het moeilijk samen te vatten wat zoveel indruk maakte. Wat er als een rode draad doorheen loopt is de religie.
In de eerste weken zijn we in de provincie Tamil Nadu waar we veel met het hindoeïsme in aanraking komen. In Pondicherry en Trichy bezoeken we de Hindu tempels. Gelovigen knielen en liggen voor beelden van Ganesh, Shiva en Vishnu. De een zingend, de ander biddend, de ander met een bosje gras of in rust. Als de gong gaat krijgen ze rood en wit poeder op het voorhoofd. Wij zijn er gezegend door een olifant. In de beroemde tempel van Madurai maken we een avond ceremonie mee. Ik vind 't een fascinerende wereld..
Veel Indische mensen zijn nieuwsgierig naar ons. Ze kijken, glimlachen, schoolkinderen stoppen en raken ons stiekem aan. Groepen mannen laten zich met ons fotograferen. In de trein worden we urenlang aangestaard. In de bus vullen de bankjes rondom ons zich en willen met ons kletsen. Geloofsovertuiging, onze huwelijkse status en inkomen is favoriet onderwerp. Maar ook wij raken gevuld met de vele indrukken van dit bijzondere land....
's Ochtens wachten we op het busstation. Tussen het volk. Straatverkopers slijten er hun BuriyaniBuriyaniBuriyani en ChaiChaiChaiChai. Van een bejaarde man steken 2 magere beentjes uit slechts een overhempje. Zijn vrouw staat er naast, die veegt met een lap zijn benen en de straat schoon en tilt ook zijn bloes op om zijn billen schoon te maken. Zo, de poep is opgeruimd. De nood was hoog midden op het busstation. India is geen schoon land. Afval wordt gewoon op straat gedeponeerd, “no problem” wordt er tegen ons gezegd als we een lege verpakking netjes willen weggooien en laten merken dat we niet aan nog meer vervuiling willen meewerken. Enige organisatie zou een groot verschil maken…
De buschauffeur verschijnt. Eerst steekt hij wierook aan, waarmee hij een oud plaatje van Ganesh zegent en ook het stuur en zijn stoel. Dat belooft een veilige rit te worden in een exemplaar zonder ramen en deuren.. We komen aan in Kanyakumari, de zuidelijkste stad van India, de enige plek op de wereld waar je zowel zonsondergang als –opgang kunt bekijken en waar 3 zeeen samenkomen. Er zijn veel Indische toeristen. En mensen die op straat slapen. Een tegenstelling die in heel India pijn blijft doen...
In de eerste weken zijn we in de provincie Tamil Nadu waar we veel met het hindoeïsme in aanraking komen. In Pondicherry en Trichy bezoeken we de Hindu tempels. Gelovigen knielen en liggen voor beelden van Ganesh, Shiva en Vishnu. De een zingend, de ander biddend, de ander met een bosje gras of in rust. Als de gong gaat krijgen ze rood en wit poeder op het voorhoofd. Wij zijn er gezegend door een olifant. In de beroemde tempel van Madurai maken we een avond ceremonie mee. Ik vind 't een fascinerende wereld..
Veel Indische mensen zijn nieuwsgierig naar ons. Ze kijken, glimlachen, schoolkinderen stoppen en raken ons stiekem aan. Groepen mannen laten zich met ons fotograferen. In de trein worden we urenlang aangestaard. In de bus vullen de bankjes rondom ons zich en willen met ons kletsen. Geloofsovertuiging, onze huwelijkse status en inkomen is favoriet onderwerp. Maar ook wij raken gevuld met de vele indrukken van dit bijzondere land....
's Ochtens wachten we op het busstation. Tussen het volk. Straatverkopers slijten er hun BuriyaniBuriyaniBuriyani en ChaiChaiChaiChai. Van een bejaarde man steken 2 magere beentjes uit slechts een overhempje. Zijn vrouw staat er naast, die veegt met een lap zijn benen en de straat schoon en tilt ook zijn bloes op om zijn billen schoon te maken. Zo, de poep is opgeruimd. De nood was hoog midden op het busstation. India is geen schoon land. Afval wordt gewoon op straat gedeponeerd, “no problem” wordt er tegen ons gezegd als we een lege verpakking netjes willen weggooien en laten merken dat we niet aan nog meer vervuiling willen meewerken. Enige organisatie zou een groot verschil maken…
De buschauffeur verschijnt. Eerst steekt hij wierook aan, waarmee hij een oud plaatje van Ganesh zegent en ook het stuur en zijn stoel. Dat belooft een veilige rit te worden in een exemplaar zonder ramen en deuren.. We komen aan in Kanyakumari, de zuidelijkste stad van India, de enige plek op de wereld waar je zowel zonsondergang als –opgang kunt bekijken en waar 3 zeeen samenkomen. Er zijn veel Indische toeristen. En mensen die op straat slapen. Een tegenstelling die in heel India pijn blijft doen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
