Peru

Na m'n vakantie van vakantie in Coroico ga ik weer naar La Paz, de chaos en uitlaatgassen in. Ik baal; weg uitzicht, weg natuurlijke geuren van het bos, weg lange rustige nachten. Maar voor een goed doel is het absoluut: Myrna opwachten!

De dag voor haar aankomst kan ik het niet laten om wat adrenaline op te zoeken. Na lang wikken en wegen kies ik ervoor om met full suspencion mountainbike, full face helm en beschermers de "World Most Dangerous Road" af te gaan. Vroeger een zeer gevaarlijke smalle weg langs de kliffen met verkeer van twee kanten - sommigen donderden het ravijn in, tegenwoordig alleen nog een lokkertje voor toeristen op mountainbikes. Ik kan de nacht ervoor niet slapen van de zenuwen....
We starten 's ochtends vroeg op 4700m. hoogte in de vrieskou, het sneeuwt en regent. We rijden door de wolken, dwars door watervallen, elk half uur lager is het al iets warmer en eindigen op een hoogte van 800m. in de zonnige jungle. Het was super.. Achteraf kan ik zeggen: de World Most Beautiful Road! Nu ben ik de trotse eigenaar van een t-shirt en cd'tje met filmpjes en foto's.

Dan eindelijk breekt het moment aan dat de reis van mijn zus en mij kan beginnen. Het is super om elkaar te weerzien op het vliegveld in Bolivia! We hebben het sindsdien ontzettend gezellig samen. Als je naar La Paz gaat, moet je wel voorbereid zijn op de hoogte en steile straten. Coca thee helpt je aan te passen aan de hoogte en een goede conditie is ook niet verkeerd voor de straatjes bergopwaarts; de straat naar ons hostel. Of om niet volledig buiten adem te zijn als je een trap op loopt.

Vanuit de hoofdstad gaan we naar Copacabana aan het Titicaca meer! Het hoogste meer van de wereld. Of is het toch het Tilicho meer in Nepal? Copacabana is een leuk toeristisch en hippieachtig dorpje, waar je heerlijke vis uit het meer kunt eten. De koffie bij het ontbijt is ijskoud. Bij navraag geeft het mannetje aan dat ik de koffie warm moet maken door er hete melk of water op te gooien. Ahummm..het is gewoon koffie van gisteren. We nemen de boot naar Isla del Sol, een eilandje in het meer. Hier vinden we een hostel aan de rand van de berg met legendarisch zicht over het meer. Aan het einde van de middag valt het leven er stil. Er zijn geen winkels, bars of internetcafe. Naast ons huisje op de berg en het bijbehorende restaurantje is er eigenlijk niets. We vermaken ons door met de kindjes te spelen en te bekijken hoe 6 ezels de net binnengekomen zakken meel van de boot naar bovenop de berg brengen..

Als we van het Titicaca meer naar Arequipa in Peru willen reizen, speelt wederom het Boliviaanse busavontuur op. Dit keer gaat de bus niet, vanwege een groep vrouwen die met hun billen op de weg zitten. Een staking noemen ze dat. We moeten lopen (met 19 kilo op m'n rug :() naar de grens. Zodra ons paspoort gestempeld is, brengt een bus ons verder Peru in en we komen al met al midden in de nacht in Arequipa aan. Als je enige verontwaardiging over het zooitje ongeregeld laat zien, wordt er nog eens flink tegen je in gegaan. Het moet niet gekker worden! ;-)

In Peru, net zoals in Bolivia, treffen we veel musea, kerken, Inca cultuur en markten aan met kleurig geklede locals die hun Andes goederen aanbieden. Quechua en Spaans zijn de twee belangrijkste talen.

Arequipa is een prachtige stad en ligt in de bergen omgeven door vulkanen die majestueus boven de stad uitsteken. Het is 1 van Peru's mooiste Kodak-steden. De prachtige koloniale gebouwen zijn gebouwd van lichtgekleurd vulkaansteen. Ondanks de Andes sfeer komt Arequipa in de buurt van een metropool met haar fijne sfeer, vele bezienswaardigheden, goede restaurants en sprankelende nachtleven. We vermaken ons er prima :)

We boeken er een buskaartje naar Cabanaconde, een van de gehuchten in de Colca Canyon. Twee keer zo diep als de Grand Canyon en op 163m. na de tweede diepste van de wereld, is de Colca Canyon een gebied van uitzonderlijke schoonheid. Enorme amfitheaters van pre-Inca terrassen verlopen in smalle gorges en op de achtergrond grijnst Sabancaya, een van Amerika's actiefste vulkanen. Authentieke Andes-dorpjes, waar in geen honderden jaren iets is veranderd, liggen aan beide zijden van de canyon. Vanuit Cabanaconde maken we een hiking naar beneden het dal in, waar een oase is. Terug (steil) omhoog hiken in de brandende zon was super zwaar! Wel spotten we nog een condor die over ons hoofd vliegt.

Vanuit de Canyon leidt de weg ons over de altiplano via Puno aan het Titicaca meer naar Cuzco. Onderweg staan we oog in oog met de lama, de vicuna, de alpaca en guanaco. Cuzco zal een ander hoogtepunt van de reis gaan brengen: een bezoek aan de 'verloren' Inca stad van...... Machu Picchu!

Liefs Myrna & Marije