Times of our life!

Het is een stap terug in de tijd, in het eeuwenoude stadje Hoi An. Het zijn de Chinezen die hun cultuur levende hebben gehouden achter de vele gevels en tempels. De Japanners hebben er een klassieke brug gebouwd, die nog steeds in gebruik is. De Fransen lieten er hun stijlvolle architectuur achter. De vele huisjes geven een glimp van de 19e eeuw weer.
Op 2 oude fietsjes verkennen we er de eilandjes en ik raak verliefd op het laidback leven in de kleine dorpjes. Moeilijk te beschrijven en met geen foto weer te geven.. We maken een boottochtje langs vissers en door natuurgebieden. Ook maken we er net een fullmoonfestival mee. In de straten mogen die avond geen brommers en fietsen komen en het stadje wordt enkel verlicht door kaarsjes en lampionnen. We eten die avond romantisch aan de rivier. Aldaar worden we gecharterd door Mr. Phong, die ons de volgende dag mee wil nemen naar zijn dorp en van alles over Vietnam wil vertellen. We drinken biertjes in de rockbar met reizigers die we al een tijdje tijdens de route tegenkomen. Het wordt een latertje en een korte nacht.. Wij balen van dat Mr. Phong de volgende ochtend voor onze deur stond!
Hoi An is eveneens bekend om de vele tailors. Ik laat een fantastische winterjas op maat maken. En ach, ook nog maar een rokje, zomerbroek, topje en shirt. Je moet zo'n 3x terugkomen voordat 't goed op maat zit, maar dan heb je wel wat! Onze laatste dag in Hoi An brengen we al onze aankopen naar het postkantoor en laten die, samen met spullen uit m'n backpack die ik iet meer odig heb, in een groot pakket naar huis sturen.

Met een beter tilbare backpack kunnen we verder on route, we nemen de nachtbus naar Nha Trang, een plaatsje met mooie stranden en biertjes. Achterop de scooter bij een Vietnamees bezoeken we een pagoda en een mooi rotsenstrandje. De biertjes drinken we met een reiziger die we al vanaf Halong tegenkomen. Na 2 nachten houden we 't voor gezien en trekken we door naar Dalat, de binnenlanden in. Een jong stadje, pas 150 jaar oud en dat wordt net gevierd in de stad als wij er zijn. Na Hanoi, Hoi An en Nha Trang waar de local gespitst was op onze portemonnee, worden we in Dalat weer eens verrasd door oprechte vriendelijkheid. Ook worden we weer aangestaard en nagewezen. Clubjes schoolkinderen lopen achter ons aan en vragen "stiekem" What's your name voordat ze weer hard wegrennen. De jongens in een restaurantje weten niet waar ze kijken moeten als we naar ze lachen. Heel verlegen zegt er 1 dan: I love you.
In de omgeving van Dalat bezoeken we een minority village en waterval. De rust overal bevalt me erg goed. In Dalat drinken we ook voor het eerst weer eens een glas wijn, een importprodukt dat overal in Vietnam erg duur is. Maar dit is lokale wijn uit Dalat. De wijn is nog lang niet op smaak, toch blijft 't niet bij 1 glas... De volgende ochtend vroeg (pfff) gaat onze trip weer verder, we leggen 'm af naar Mui Ne.

De weg van Dalat naar Mui Ne was adembenemend.. Ik hou echt van landschappen! Wat een afwisseling van enorm eenvoudige dorpjes, van groene bergen, van rijstveleden met mooie vogels erop, van enorm droge zandvlaktes met paarden en stieren.. Totdat we bij de kust kwamen! M'n mond viel open, nee erger nog, ik schrok eigenlijk een beetje, zo'n ontzettend mooie kustlijn! Een rustige zee, prachtige hoge duinen, vissersmanden, wat palmbomen en een enkel heel klein woonhuisje.

Na een onderhandeling voor de laagste prijs (die overal gestart wordt door ons, tsja lowbudget travellers he!), vinden we een houten bungalow op het strand tussen de palmbomen! En het is 30 graden! En de zon schijnt volop! En de zee ligt aan onze voeten!! Wat wil een mens nog meer?! I think we're going to spend christmas here!!!