Vietnam here we are!

In Yangshuo vermaken we ons meer dan goed. We doen een cormorant fishing tourtje, waarbij een Chinese boer vanaf een houten vlotje in de rivier aalscholvers vissen voor hem laat vangen. In de bedding van de rivier toont hij vol trots zijn vogels en mogen we ermee op de foto. Ook worden we door een Chinees meisje uitgenodigd mee te gaan naar haar huis in een dorpje verderop. Met haar zusje en 2 schoonzusjes fietsen we door de prachtige Karstbergen. Onderweg kruizen we de rivier met oude bamboevlotjes en passeren we primitieve dorpjes, wat werkelijk fantastisch is!! Na 3 uur mountainbiken bewonderen we haar huis in 1 van die oude dorpjes en haar zoontje. Ze is pas 22 maar is al getrouwd en bevallen. Voor een Chinees loopt ze volkomen op schema.

De volgende bestemming is Hanoi in Vietnam. Via Nanning (waar je hond in de pot kan eten :() reizen we naar de Vietnamese grens. Het eerste deel gaat met de trein. Onderweg krijgen we van Chinese passagiers kastanjes, mmm lekker ontbijtje! Tussen alle starende en gniffelende mensen is er 1 meisje die ons aanspreekt. Ze is engelse lerares en vindt het leuk om een stukje met ons op te reizen. Ze vertelt over haar vriendje die dik is maar heel lief en computerles geeft. Met meer glans in haar ogen vertelt ze over haar vorige vriendje, die knap was en basketbal speelde. Dit ging over omdat zijn en haar ouders de liefde niet goedkeurden, zo werkt dat in China. Haar computervriendje wordt wel goedgekeurd, dus nu is ze happy zegt ze.

Uit de trein laten we ons voor een euro per zeer gammele tuctuc naar de Friendship Pass, de vietnamese grens, brengen. Aldaar een flinke afgang: ons visa is pas 7 dagen later geldig.. We moesten wachten in een apart kamertje waar een Vietnamees ons met een strak gezicht kwam vertellen dat we echt het land niet binnen mochten. We moesten de reis naar Nanning weer terugmaken en wachten tot de Vietnamese embassade na het weekend weer openging om het visa te vervroegen... Twee dagen lang moesten we het in deze deprimerende stad volhouden, wat lukt met veel uitslapen en een beetje rondlopen van McDonalds naar McDonalds voor de kopjes koffie..

Maandagochtend vroeg barricaderen we de Vietnamese embassade. Na enige moeite liggen er 2 uur later 2 visa voor ons klaar! We leggen exact dezelfde route af naar de grens als 3 dagen eerder, dit keer echter niet tot 1 meter ervoor, maar tot kilometers into Vietnam! In het eerste dorpje in Vietnam, Lang Son, charteren we een local voor vervoer naar Hanoi. Voor een klein bedrag mogen we meerijden in zijn minibus. We zijn echter niet de enige.. We worden namelijk weggestopt tussen enorme zakken appels, dozen elektra, enorme balen wollen dekens en heel veel Vietnamezen. Onderweg stappen er steeds meer in. Een charmerende rit..

Hanoi is sfeervol, druk en vooral vol brommers! Het is werkelijk een zee van helmen op straat. Er is een groot meer en de straten zijn ingedeeld naar producten die ze er verkopen. Zo slenteren we door de vogelkooienstraat, de Kerststraat, de brommeronderdelenstraat, koffiestraat, snoepjesstraat, schoenenstraat en vele meer! We maken nog een tourtje naar de binnenlanden, naar Tam-Coc. Onderweg rijden we door het landschap en vele dorpen. Er gebeurt van alles. Ik schrik op van een krijsend geluid, als ik opkijk zie ik dat het een varken is. Hij wordt afgedragen naar de slacht.. Even verderop ontwijken we met een boog de stadsbus. De banden ervan zijn lek en worden midden op de weg vervangen. Er staat een troep Vietnamezen omheen, de passagiers blijven in de bus zitten.. We rijden over een brug die nog in aanbouw is. Huizen worden gebouwd vanuit steigers gemaakt van bamboe.

De natuur van Tam-Coc is erg mooi, de opdringerigheid van de local valt vies tegen. Dat zal toch niet overal zo zijn? Gedesillusioneerd keren we terug naar Hanoi, bedenkend wat we morgen zullen doen. We kijken uit naar palmbomen en een strandfeessie....